Antwoord van Miep Gies: "Voor het beantwoorden hiervan moet ik zeggen dat mijn persoonlijke geschiedenis een rol speelde. Mijn geboorteland Oostenrijk nam deel aan een oorlog die duurde van 1914 tot 1919 en verloor daarin veel van wat het ooit bezat. Voedsel was schaars en ik kreeg, met 11 jaar, tuberculose. Mijn ouders konden mij niet genoeg onderhouden en toen zich de mogelijkheid voordeed om mij tijdelijk  naar Nederland te sturen om aan te sterken, gaven ze mij hiervoor op.

Ik kan mij herinneren dat ik zo nu en dan huilend in een trein zat met een koordje om mijn nek waaraan een kaartje hing met mijn naam: Hermine Santruschitz. Na een treinreis van 1.100 km kwam ik in Nederland aan en werd opgenomen in een familie die een vreemde taal spraken. Ze hadden al  5 kinderen en leefden van een bescheiden salaris. Toch deelde ze alles met mij en zonden mij naar een goede school. Nu kon ik iets terug doen door andere mensen te helpen! Het leek mij dat als ik nu niet hielp ik daar wroeging over zou krijgen. Ik hoop dat iedereen mijn handelen begrijpt en het navolgt."